şîrîn ::: (f. s.) : 1) tatlı. 2) sevimli, cana yakın, sempatik. 3) müz. Türk müziğinde bir büyük usul olup şeyh Abdülbâki Dede tarafından terkîb-edilmiştir. Herhalde zamanında bu usul ile hiç olmazsa bestekârı tarafından birkaç eser yazılmışsa de zamanımıza bir tek numunesi intikal etmiş değildir. 44 zamanlı ve 22 darblı olup peşrev ve beste gibi şekillere mahsustur. Muhtelif şekillerde vaz edilmiş ÎT tane sofyandan mürekkeptir, darbları şeyledir : düm (4 zamanlı, kavi) : te (1, nim kavi) ke (1 zayıf) te (1, nim kavi) ke (1, zayıf) ; düm (2, kavi) tek (2, . nin kavi}; tek (4, kavi) te (2, nim kavi) ke (2, zayıf) ; te (2, nim kavi)

Şîrîn ::: (f. h. i.) : 1) Ferhâd (Husrev) ile Şîrîn hikâyesinin kadın kahramanı.

şîrîn ::: (f. s.) 1) tatlı. 2) sevimli, cana yakın, sempatik. 3) müz. Türk müziğinde bir büyük usul olup şeyh Abdülbâki Dede tarafından terkîb-edilmiştir. Herhalde zamanında bu usul ile hiç olmazsa bestekârı tarafından birkaç eser yazılmışsa de zamanımıza bir tek numunesi intikal etmiş değildir. 44 zamanlı ve 22 darblı olup peşrev ve beste gibi şekillere mahsustur. Muhtelif şekillerde vaz edilmiş ÎT tane sofyandan mürekkeptir, darbları şeyledir : düm (4 zamanlı, kavi) : te (1, nim kavi) ke (1 zayıf) te (1, nim kavi) ke (1, zayıf) ; düm (2, kavi) tek (2, . nin kavi}; tek (4, kavi) te (2, nim kavi) ke (2, zayıf) ; te (2, nim kavi)

Şîrîn ::: (f. h. i.) 1) Ferhâd (Husrev) ile Şîrîn hikâyesinin kadın kahramanı.