SEYYiE ::: Kötülük, günah, suç. Yaramazlık, fenâlık.

seyyie ::: (a. i. c. : seyyiât) : 1) fenalık, kötülük. 2) suç, günah, (bkz. : hatîa). 3) kötülük karşılığı çekilen sıkıntı.

SEYYiE ::: Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyurdu ki:

Her güzel, her iyi şey, sana Allahü teâlâdan geliyor. Her seyyieye de nefsin sebeb oluyor. (Nisâ sûresi: 79)

Hiçbir kimse yoktur ki, tertemiz abdestini alsın, sonra (şu) mescidlerden birine gitsin de Allah, ona attığı her adım karşılığında bir sevâb yazmasın; her adım karşılığında onun bir seyyiesini affetmesin! (Hadîs-i şerîf-Müslim)

Mü'minin başına sâbit bir sızı veya bir meşakkat, bir hastalık, bir hüzün, hattâ kendini üzen bir keder gelirse, onunla seyyielerinden bâzısı örtbas edilir. (Hadîs-i şerîf-Müslim)

Kalbe gelen düşünce seyyie olup, terk edilirse sevâb yazılır. Azm edilir, yapmamaya karar verilirse, bir günâh yazılır. İşlemezse bu da affolur. Hadîs-i şerîfte; "Kalbe gelen kötü şey söylenmedikçe ve buna uygun hareket edilmedikçe affolur" buyruldu. (Muhammed Hâdimî)

Seyyie :::

1. Kötülük.


2. Yanlış veya kötü bir davranış sonucu karşılaşılan kötü durum.

seyyie ::: günah , kötülük

seyyie ::: ‬günah

seyyie ::: kötülük

seyyie ::: (a. i. c. : seyyiât) 1) fenalık, kötülük. 2) suç, günah, (bkz. : hatîa). 3) kötülük karşılığı çekilen sıkıntı.

SEYYİE :::