secde ~ سجده
Lugat-ı Ebuzziya - secde ~ سجده maddesi. Sayfa: 541 - Sira: 12
Lugat-ı Ebuzziya, Ebüzziya Tevfik Bey Sözlüğü; secde maddesi. osmanlıcada secde ne demek, secde anlamı manası, secde osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte secde hakkında bilgi. Arapça secde ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada secde anlamı
Lugat-ı Ebuzziya - سجده secde ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
secde ~ سجده güncel sözlüklerde anlamı:
SECDE ::: Allah'ın (C.C.) huzurunda yere kapanış. İbadet ve Allah'a (C.C.) memnuniyetini ve itaatini bildirmek veya şükretmek için yere kapanarak alın, burun ucu, eller, dizler ve ayak uçları yere gelecek şekilde yapılan en büyük tazim ifade eden hareket. Namazın bir rüknü.
secde ::: (a. i. c. : secdât) : namazda alını, el ayalarını, dizleri ve ayak parmaklarını yere dayamaktan ibaret ibâdet vaziyeti.
secde gülü ::: g. s. bir çeşit süsleme olan hal-kârda görülen gül motifinin bir nev'i.
secde-i sehv ::: namazda yapılan bir yanlış için secde etme.
secde-i şükran ::: büyük bir sevince karşılık yapılan secde.
secde-i tilâvet ::: Kur'ân-ın 14 yerindeki secde âyetlerini okuyunca, okuyan ve işiten için yapılması lâzımgelen secde.
secede ::: (a. s. sâcid'in c.) : secde edenler, (bkz. : süccâd, sücced, sücûd).
SECDE ::: Kul şu yedi âzâ üzerine secde eder; yüzü, iki avucu, iki dizi, iki ayağı. (Hadîs-i şerîf-Halebî)
Secde ettiğin zaman, yırtıcı kuşlar gibi, iki kolunu yere döşeme, avucuna dayan. Pazun ile koltuk arasını vücûduna yapıştırma. Böyle yaparsan, her uzvun secde etmiş olur. (Hadîs-i şerîf-Miftâh-ül-Cenne)
Yâ Fâtıma! Allahü teâlâ, bir kimsenin bir kimseye secde etmesini emir buyursa idi, ben de kadının kocasına secde etmesini emr ederdim. (Hadîs-i şerîf-Miftâh-ül-Cenne)
Cenâb-ı Hak kulunu yoktan var etti. Eline cömertlik, başına da secde kâbiliyeti verdi. Aksi takdirde ne el cömertlik, ne baş secde edebilirdi. (Sâdî Şîrâzî)
Secde yalnız, Kâbe'ye karşı Allahü teâlâ için yapılır. Kâbe için yapılmaz. (İbn-i Âbidîn)
Secde :::
- Genellikle namaz kılarken alnı, el ayalarını, dizleri ve ayak parmaklarını yere getirerek alınan durum.
secde ::: c
secede ::: (a. s. sâcid'in c.) secde edenler, (bkz. : süccâd, sücced, sücûd).
SECDE :::