tevşih ~ توشيح
Lugat-ı Ebuzziya - tevşih ~ توشيح maddesi. Sayfa: 368 - Sira: 6
Lugat-ı Ebuzziya, Ebüzziya Tevfik Bey Sözlüğü; tevşih maddesi. osmanlıcada tevşih ne demek, tevşih anlamı manası, tevşih osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte tevşih hakkında bilgi. Arapça tevşih ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada tevşih anlamı
Lugat-ı Ebuzziya - توشيح tevşih ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
tevşih ~ توشيح güncel sözlüklerde anlamı:
TEVşiH ::: (Vişah. dan) (C.: Tevşihât) Süslü elbise giydirme. Süsleme veya süslendirme. * Kur'ân-ı Kerimi usul ve kaidelerine göre okuma. * Bir kimseye mücevher gerdanlık takmak. * Ist: Bir eseri, büyük bir adamın adıyla süsleme. Eski ilim adamları, bazı kimselerin adına kitap yazarlar, kitabın baş tarafında onların adını zikrederler, bunu yapmakla da eseri süslemiş olurlardı. * Boyun bağı. * Urgan ve sicim asmak.
tevşîh ::: (a. i. vişâh'dan c. : tevşîhât) : 1) süsleme, süslendirme; süslü elbise giydirme. 2) ed. mukayyed kafiye ile şiir yazma; çifte kafiye. 3) Kur'ân-ı usul, âdâb ve erkânı ile okuma. 4) mevlid bahirleri arasında dînî ve tasav-vufî mâhiyette kasîde ve beste okuma, [aslı : mücevheratlı kuşak kuşatmadır] . 5) müz. Türk dînî müziğinde bir şekildir ki Na't-ı Peygamberî'ye verilmiş bir addır. Yalnız na't tekkelerde ve başka yerlerde okunduğu halde tevşîh denilenler mevlid ve mi'râciyye arasında tegannî edilir. (Binâenaleyh "mevlid tevşîhi" demek, hatâdan salim değildir, çünkü mevlidde okunması âdet olmamış na'te sadece na't denilmiştir)
Tevşih :::
- Akrostiş.
tevşîh ::: süsleme , çifte kafiye kullanma
tevşih ::: (vişah , dan) süslü elbise giydirme , süsleme veya süslendirme , kur'an-ı kerimi usul ve kaidelerine göre okuma , bir kimseye mücevher gerdanlık takmak , ıst: bir eseri , büyük bir adamın adıyla süsleme , eski ilim adamları , bazı kimselerin adına kitap yazarlar , kitabın baş tarafında onların adını zikrederler , bunu yapmakla da eseri süslemiş olurlardı , boyun bağı , urgan ve sicim asmak
tevşîh ::: süsleme
tevşîh ::: çifte kafiye kullanma
tevşîh ::: (a. i. vişâh'dan c. : tevşîhât) 1) süsleme, süslendirme; süslü elbise giydirme. 2) ed. mukayyed kafiye ile şiir yazma; çifte kafiye. 3) Kur'ân-ı usul, âdâb ve erkânı ile okuma. 4) mevlid bahirleri arasında dînî ve tasav-vufî mâhiyette kasîde ve beste okuma, [aslı : mücevheratlı kuşak kuşatmadır] . 5) müz. Türk dînî müziğinde bir şekildir ki Na't-ı Peygamberî'ye verilmiş bir addır. Yalnız na't tekkelerde ve başka yerlerde okunduğu halde tevşîh denilenler mevlid ve mi'râciyye arasında tegannî edilir. (Binâenaleyh
TEVŞİH :::