iFRAT ::: Haddinden geçmek. Pek ileri gitmek. * Takatinden ziyade iş vermek. (Tefrit'in zıddı)

ifrat ::: (a. i. fart'dan.) : aşırı;gitme, pek ileri varma.

ifrât-ı hiss ::: * aşırıduyu, fr. hyperesthesie.

ifrât-ı neşât ::: sevinç coşkunluğu.

ifrat ü tefrit ::: birbirine tamamen zıt olan iki uç.

ifrat ::: aşırılık.

iFRaT ::: Riyâ yâni gösteriş yapanlara karşı tekebbür etmek (kibirlenmek, büyüklenmek) câizdir. Kendinden aşağı olanlara karşı tevâzû göstermek (kendini onlarla bir görmek) iyi ise de, bunun ifrâta kaçmaması lâzımdır. (Muhammed Hâdimî)

İfrat ve tefrît'in ikisi de kötüdür. Doğru ve en iyisi ortada olandır. (İmâm-ı Rabbânî)

Şecâatın (kahramanlığın) ifrâtı, tehevvürdür (aşırı öfkedir). (Muhammed Hâdimî)

Kazâ-i hâcetin yâni abdest bozmanın edeplerinden biri de; necâset husûsunda vesveseye kapılıp bunu ifrât derecesine götürmemektir. (İmâm-ı Gazâlî)

İfrat ::: Bir sıfatı aşırı ölçüde şiddetlendirmektir. Mübalağa (abartma) sanatının bir türüdür.

ifrât ::: aşırılık , haddi aşma , aşırıya kaçma

ifrât ::: ‬aşırıya kaçma

İfrat ::: Herhangi bir konuda aşırı gitme, aşırılık

ifrat ::: aşırı

İFRAT :::